سردر دانشگاه جندی شاپور اثر مهتاب حسنی ، پونه صفی ، دنیا کفاش امیری و زینب هوشنگی

در طرح سردر دانشگاه جندی شاپور ، ایده اصلی ،توجه به تاریخچه و هویت تاریخی دزفول بوده است . مهتاب حسنی، پونه صفی، دنیا کفاش امیری و زینب هوشنگی  اعضای تیم طراحی اثر برگزیده” طراحی سردر دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول” بودند .

نکته ی اصلی قابل توجه برای ما در طراحی سردر دانشگاه جندی شاپور دزفول، در ابتدا قدمت تاریخی این محوطه بود که سبب شد کانسپت اصلی طرح با این ایده پرورش یابد.از نظر ما یکی از راه های درک قدمت و گذشت زمان، جستجو در میان کتاب های تاریخی موجود و مرتبط می باشد.جندی شاپور نیز از این باب کامل بوده و دارای چندین کتب ترجمه شده و نوشته شده در علوم مختلف می باشد. لذا این امر برای ما نمایانگر طرح ریزی و ایجاد لایه های مختلف علمی در فرم طراحی شد.

ساباط عنصر اصلی و قلب تپنده ی محله های دزفول به شمار می رود لذا بهره گیری از این تکنولوژی و فرم آن ما را در جهت یاد آوری آرکی تایپ های قدیمی و نوآوری در طراحی آن فراخواند

تغییر ارتفاع در لایه ها در جهت رسیدن به عروج با بهره گیری از علم و ایجاد قوس برگرفته از قوس های دزفول سبب ایجاد  دعوت کنندگی.

قرار دادن درخت کنار (درخت سدر) در نقطه ی مرکزی کمان سردر به دلیل توجه به مقدس بودن این درخت برای اهالی شهر که به درخت زندگی معروف است. از مزایای وجود درخت مزبور مکث، سایه اندازی، تلطیف هوای محیط و زیباسازی  می باشد.

مصالح  قالب مورد استفاده در دزفول آجر می باشد اما به دلیل پیشرفت فناوری و بهینه شدن هزینه مورد نیاز و در دسترس بودن انواع مصالح با ویژگی های مناسب تصمیم بر استفاده از مصالحی دیگر شد، مصالحی مانند بتن رنگی و چوب نظر ما را جلب نمود که بتواند تداعی گر رنگ آجر باشد.با توجه به اقلیم دزفول استفاده از بتن رنگی با مقاوت حرارتی بالا مناسب به نظر می رسید اما نسبت به بتن معمولی هزینه اجرا مقرون به صرفه نبود و همچنین ساخت رنگ مورد نظر در ایران میسر به نظر نمی رسید. بدینگونه عنصر چوب که  بهترین گزینه برای مناطق دارای رطوبت است می تواند نیاز پروژه را برآورده کند. امروزه چوب های ترمو جایگاه ویژه ای را در ساخت و ساز به دلیل ویژگی های خاص به خود اختصاص داده اند. ویژگی های سبکی، نصب آسان، صرفه جویی در زمان ساخت، امکان تعمیرات مناسب و اتصالات خشک در این مصالح نشان از پتانسیل بالای این مصالح می باشد.همچنین این انتخاب به دنبال نشان دادن اقتدار و قدرت منصقه ی دزفول می باشد ک قبلا به دلیل آباد و سر سبز بودن با عنوان شاه آباد تلقی می شده است.

وضع موجود در بخش دسترسی های سواره و پیاده، برخلاف سایر دانشگاه ها به صورتی است که سواره ها در اطراف و پیاده در وسط عبور و مرور می کنند. این امر سبب تداخل رفت و آمد پیاده و سواره می شود. در نتیجه با ایجاد فرم منحنی مسیر ورودی کمتر شد تا کنترل عبور و مرور راحت تر گردد.

یکی از فاکتورهای مهم در طراحی سردر مجموعه های آموزشی مسئله امنیت است.مسیر عبور و مرور سواره درست در پایه های سردر توسط گیت کنترل می شود.  چنانچه مخاطب سواره قصد ورود به مجموعه را داشته باشد،با عبور از گیت واقع در ضلع شمالی وارد شده و برای خروج از آن با عبور از گیت واقع در ضلع جنوبی از مجموعه خارج می گردد.

با طراحی پنل های متحرک که قابلیت چرخش ۹۰ درجه را برای ایجاد مسیر عبور و مرور و بسته شدن در زمان های لازم دارند،صورت می گیرند.به این صورت که در زمان های فعالیت دانشگاه،پنل ها چرخش ۹۰ درجه داشته و مسیر حرکتی را برای عبور انسان محیا می سازند. این مسیر می تواند با بهره گیری از الگوهای مختلف، نیمه باز یا نیمه بسته هم باشد. همین طور درب های مربوط به مسیر حرکتی سواره به وقت استفاده باز شده و در دل دیواره ی نگهبانی پنهان می شود.

الگوی حفاظ ها از دست اندازهای بام های خانه های قدیمی و شناشیر ها برگرفته شده است.

محدوده سایت یعنی حد فاصل فضای داخل و فضای بیرون سردر سبب درک بیشتر ما از این مرز فرهنگی شد.لذا دو عامل عبور و مرور و مکث برای پیاده و سواره مطرح شد.بر این اساس کندرو موجود در سایت ارائه شده از سوی دانشگاه ثابت باقی ماند و در جلوی محوطه یک عقب نشینی برای ماشین های گذری که دانشجویان را به مقصد می رسانند طراحی شد.

به منظور ایجاد امنیت و ارتقای کیفیت مسیر و به حداقل رساندن حوادث ناشی از رانندگی یک کندرو از جاده اندیمشک تعبیه کردیم که خودروها در آنجا توقف می کنند و افراد را پیاده می کنند مجددا وارد جاده می شوند. هم چنین می توانند در این قسمت افرادی را سوار کرده و به مقصد برسانند.