نتایج مسابقه بوموسی

• • علی اندجی گرمارودی سمت : مدیر تیم طراحی- معمار مسئول
  • مهرنوش کیا سمت : طراح ارشد
  • یونیتا برادریان سمت : عضو تیم طراحی
  • شایان ابراهیمی سمت : عضو تیم طراحی
  • محدثه منصوری مجیر سمت : عضو تیم طراحی
  • نگار جبلی سمت : عضو تیم طراحی
  • حسام شیری مبتکر سمت : تصویر سازی
  • شیوا الماسی سمت : تصویر سازی
  • شقایق عبدالله زاده سمت : تصویر سازی

هم سایه

به دو خانه با مرزهای مالکیت جدا ولی سایه به هم رسیده و مشترک همسایه می گوییم. نام این پروژه هم سایه نهاده شد چرا که در این اقلیم، تنها با راه کارهای غیر فعالی مانند ایجاد سایه می توان به حضور در فضای شهری و فضاهای باز خصوصی دل بست. در این طرح در مقیاس های مختلف سعی شده است با به کار گیری راه کارهایی میزان سایه در فضای باز به حداکثر برسد. این راه کارها عبارت اند از:

• • – افزایش نسبت ارتفاع به عرض در معابر دسترسی پیاده و همچنین مسقف کردن بعضی از معابر
  • – ایجاد سایه بان برای پنجره ها و همینطور برای بام ها هم به منظور استفاده از فضای بام و هم به منظور جلوگیری از تابش مستقیم آفتاب به بام و کاهش دمای سطح آن و نیز به کارگیری جان پناه های بلند برای بام ها باز هم به منظور ایجاد سایه بر روی بام و معابر دسترسی و علاوه بر این کنترل اشراف بام ها به هم که امکان استفاده خصوصی از بام ها را می دهد
  • – فاصله گرفتن سطوح نورگیر از جداره های در معرض تابش با ایجاد فضای نیمه باز میانی و پوسته مشبک آجری که علاوه بر ایجاد سایه بر روی سطوح شفاف منجر به حفظ محرمیت واحدهای مسکونی نیز می گردد. طراحی این پوسته آجری متخلخل به گونه ای است که با اینکه مانع جریان هوا نمی گردد، دید مستقیم به فضای داخلی را نیز مسدود می کند

از طرف دیگر نام هم سایه اشاره به ایده این طرح در مقیاس شهری دارد که به منظور تقسیم مجموعه مسکونی به اجزای خردتر و قابل هم نشینی، اساس آن بر طراحی محله محور و ایجاد خرد همسایگی ها استوار است. می توان گفت که ۱۴۰ واحد مسکونی این مجموعه به ۶ واحد همسایگی تقسیم شده است که هر یک این واحدهای همسایگی دارای فضاهایی مشترک مانند پارکینگ و پیلوت مشترک در طبقه همکف و فضای بازی کودکان و فضای سبز و باز مشترک در طبقه اول و در مرکزیت هندسی محله می باشد. محور عمومی و تجهیز شده مرکزی سایت نیز نقش اتصال دهنده این محلات به هم و به کاربران بیرونی این مجموعه را ایفا می کند. جایی که علاوه بر کاربری های مذهبی و فرهنگی و خدماتی، در این طرح پیشنهاد شده است یک اقامتگاه گردشگری در مرکز آن برنامه ریزی شود تا ضمن تقویت پتانسل های نهفته گردشگری جزیره ابوموسی، به تعامل بیشتر این مجموعه با دیگر شهروندان نیز کمک کند. . حفظ خاک در سرزمین های جزیره ای از اهمیت زیادی برخوردار است. در این طرح ضمن احترام به رنگ خاک موجود و به کارگیری آن رنگ برای حفظ منظر طبیعی جزیره، سعی شده است میزان دفع خاک حاصل از احداث ساختمان نیز به صفر برسد. این موضوع با احداث حیاط های خصوصی واحد های مسکونی طبقه اول بر روی خاک میسر شده است. به این ترتیب از خاک حاصل از گودبرداری برای پر کردن زیر این حیاط ها استفاده می گردد تا پروژه عملاً از نظر دورریز خاک یک پروژه پایدار تلقی شود.

تقدیر ویژه(کد ۱۹۶۲): دفتر معماری هامش

• • محمدمهدی جهاندوست سمت : سرپرست گروه
  • ریحانه علوی سمت : طراح فاز یک
  • امیرحسین جهانبخش سمت : سی جی آرتیست و طراح
  • آتنا آقامحمدی سمت : پژوهشگر و مدلساز
  • ثنا رابط سمت : پژوهشگر و طراح فاز یک
  • فاطمه بحرینی سمت : پژوهشگر و طراح فاز یک
  • مسیحا ایمانی سمت : گرافیست
  • علی فدایی حسین سمت : گرافیست

روایت مانارِم

بی‌بی برایم تاریخ زنده بود. وقتی خاطره تعریف می‌کرد، می‌توانستی تک تک لحظات را ببینی و حس کنی. انگار فیلمی از گذشته در ذهنت پخش می‌شد. بی‌بی تعریف می‌کرد که غروب‌ها، درهای خانه‌ها باز می‌شد و چند نفری با هم بیرون می‌آمدند و به سمت دریا می‌رفتند. نه دقیقاً کنار ساحل، بلکه کمی آن طرف‌تر، جایی که بوی دریا و صدای موج‌ها می‌آمد. آنجا دور هم جمع می‌شدند و شروع می‌کردند به حرف زدن و خندیدن.

.

کم کم جمعیت بیشتر می‌شد و بساط خیام‌خوانی به راه می‌افتاد. جوان‌ها که همیشه عاشق عینک‌های ریبن بودند، با هم کل‌کل می‌کردند و صدای هوتا بازی کردن بچه‌ها از هر طرف شنیده می‌شد. مردها هم قلیان به دست، برای ماهیگیری نقشه می‌کشیدند. گاهی اردشیر با لنجش برمی‌گشت و مسافر می‌آورد. همین می‌شد بهانه‌ای برای جشن و شادی. همه سعی می‌کردند با مسافرها دوست شوند و بهترین فلافل دنیا را به آنها بدهند. به آنها یاد می‌دادند که چطور با ریتم دست بزنند و با هم عکس بگیرند.

.

بی‌بی همیشه وقتی سایه را می‌دید، می‌گفت: «نعمت!» همیشه زیر سایه رواق می‌نشست و با مادر که در تنور نان می‌پخت، حرف می‌زد. حتی همانجا، در نعمت، نمازش را می‌خواند. راست می‌گفت، در جنوب سایه واقعا نعمت است. رواق، آن ستون‌های خنک و دل‌انگیز که پناهگاه رهگذران و خستگی‌ناپذیران بود که در بخش هایی از کوچه و بازار میشد دید که مردم از آفتاب تند و تیز به زیر آن پناه میبردند.

.

شناشیل‌ چوبی خانه، محل خاطرات جذاب اوست. همانجا که یواشکی با بایی حرف میزد و همدیگر را می دیدند.

.

بی‌بی بطرز عجیبی از آپارتمان‌ها می‌ترسید و در کوچه و خیابان به آنها چشم غره می‌رفت و می‌گفت: «ننه، کوچه ها خومون چش بو؟» دلش برای قدم زدن در کوچه‌هایی که ساختمان‌هایش کوتاه باشد تنگ شده بود. به او قول دادم که اگر روزی زورم رسید، یک جایی بسازم همانطور که او دوست دارد. قول دادم که، خاطراتش را جلوی چشمم بگذارم و شروع کنم به این که غروب‌ها کجا جمع شویم که باد از سمت دریا بیاید و به پایین لباس‌هایمان بخورد. جایی که همه با هم جمع شویم، طبل بزنیم و یزله بخوانیم.

.

کوچه‌هایش، کوچه‌های بی‌بی باشد. کوچه‌هایی که همسایه از همسایه خبر داشته باشد. صدای تق در بیاید تا بدانی کسی تنها نیست. نعمت باشد و نور آفتاب بازی‌اش بگیرد. مسیر از رقص نور و سایه پر شود. رواق‌هایی که اگر بی‌بی کس دیگری خواست آنجا بنشیند و کسی مزاحمش نشود. کاش می‌شد این رویا را به بی‌بی نشان دهم، اما او دیگر رفته است. اسم بی‌بی، مانارم بود.

تقدیر ویژه(کد ۱۹۷۰): علی مختاری فر

تقدیر ویژه(کد ۲۲۱۴): مجید حیدری و محسن جعفری

• • مجید حیدری سمت : مدیر تیم طراحی- معمار مسئول
  • یاسمین رحیمی سمت : کانسپت دیزاین

سوگاه

مقدمه

پروژه مسکونی جزیره بوموسی با هدف کاهش اثرات زیست‌محیطی و بهینه‌سازی حمل و نقل، از تکنولوژی سازه‌های پیش‌ساخته بهره می‌برد. با ساخت این سازه‌ها در بندرعباس و انتقال آنها به جزیره، نه تنها هزینه‌ها و زمان ساخت بهینه شده، بلکه کیفیت ساخت نیز ارتقاء یافته است. در طراحی شهری این پروژه، از ایده‌های شهرسازی بندر لافت الهام گرفته شده است، به گونه‌ای که همجواری‌ها و فضاهای عمومی بهینه‌سازی و همچنین امکانات و خدمات مورد نیاز ساکنان به شیوه‌ای مؤثر و کارآمد ارائه شوند.

تکنولوژی ساخت

در پروژه‌ی مسکونی جزیره بوموسی، از تکنولوژی سازه مدولار پیش‌ساخته بتنی استفاده شده است. این رویکرد به منظور تسریع فرآیند ساخت و افزایش کارایی ، مدیریت هزینه و زمان، کیفیت و فاز بندی بهینه پروژه و محافظت از محیط زیست جزیره انجام گرفته است. سازه‌ها با احداث یک کارخانه در بندرعباس تولید و سپس به جزیره منتقل می‌شوند. مطالعات ما نشان می‌دهد که برای حجم ساخت بیش از ۱۰,۰۰۰ متر مربع، احداث کارخانه از نظر اقتصادی مقرون‌به‌صرفه است و هزینه آن برابر با هزینه تجهیز کارگاه خواهد بود و تولید کننده آن در ایران حضور دارد. به لحاظ کیفیت ساخت نیز بالاتر از ساخت و ساز در محل ارزیابی می شود. دلایل اصلی انتخاب تکنولوژی مدولار

• • محدودیت منابع انسانی در جزیره
  • کنترل بهتر پروژه در محل کارخانه
  • حمل سازه‌ها به جزیره به جای حمل مصالح
  • مدیریت زباله‌های ساختمانی
  • جریان بهینه نقدینگی
  • فازبندی هوشمندانه پروژه

سطح طراحی واحد مسکونی

براساس تکنولوژی ساخت، سه مدول پایه شامل آشپزخانه، اتاق همراه با سرویس یا حمام، و مدول ساده نشیمن طراحی شده‌اند. از ترکیب این مدول‌ها، سه تیپ واحد مسکونی دو طبقه ایجاد شده است. این طراحی به کارخانه اجازه می‌دهد تا صرفاً بر ساخت سه تیپ ماژول اصلی و سه تیپ فرعی تمرکز کند، که این امر کنترل کیفیت، زمان و هزینه را بهبود می‌بخشد.

سطح واحد همسایگی

در این پروژه، هر ۱۴ واحد مسکونی یک واحد همسایگی را تشکیل می‌دهند. از یک حیاط نیمه‌ عمومی واقع در مرکز، ساکنان به راهروهای نیمه‌خصوصی در طبقات دسترسی پیدا می‌کنند و سپس به حیاط‌های خصوصی هر واحد وارد می‌شوند. این ترتیب باعث می‌شود هر واحد مسکونی حس و تجربه‌ای همچون خانه‌های ویلایی داشته باشد. همچنین، طراحی همجواری‌ها به گونه‌ای انجام شده که از تهویه طبیعی به حداکثر بهره‌وری برسند.

سطح طراحی شهری

این مجموعه مسکونی از همنشینی هشت واحد همسایگی شکل گرفته است. ستون فقرات اتصالی کل این مجموعه یک محور پیاده است که خدمات عمومی حول ان شکل گرفته است.

• • راسته خدماتی بازار: ایجاد فضای شهری در سطحی پایین‌تر از زمین که در اکثر زمان‌ها سایه‌دار است و می‌تواند نیازهای روزمره و بحرانی ساکنان را تامین کند، و در زمان بحران به عنوان پناهگاه عمل می‌کند.
  • تفکیک مسیرهای پیاده و سواره: دسترسی سواره از طریق رینگ پیرامونی و دسترسی‌های پیاده از قلب سایت و با محوریت راسته بازار طراحی شده است. تمامی حیاط‌ها به صورت پیاده به راسته بازار دسترسی دارند.
  • تامین فضاهای ورزشی و مذهبی: در ورودی مجموعه، فضاهای ورزشی، اجاره اسکیت، دوچرخه و مسجد در نظر گرفته شده‌اند تا به ارائه خدمات در سطح جزیره بپردازند.

ملاحظات پدافندی

1. استقلال بخشی از تامین انرژی با جانمایی توربین های خانگی و پنل های خورشیدی
2. در نظر گرفتن آب انبار
3. در نظر گرفتن یک دستگاه تولید آب از رطوبت
4. قابلیت تبدیل شدن محور بازار به پناهگاه در زمان بحران
5. دسترسی پیاده و سواره چند گانه واحد های مسکونی
6. دلیل عدم پیوستگی سازه مدولار در زمان بحران در صورت تخریب یک مدول سایر مدولها قابل استفاده خواهند بود

تقدیر ویژه(کد ۲۲۵۹): کرباسی، سلطانی + آقالطیفی، معظمی

• • کرباسی، سلطانی + آقالطیفی، معظمی سمت: طراحان ارشد
  • عاطفه کرباسی سمت : طراح ارشد
  • آزاده آقا لطیفی سمت : طراح ارشد
  • علی سلطانی سمت : طراح ارشد
  • منوچهر معظمی سمت: طراح ارشد
  • عرفانه عبدی سمت: طراح
  • عاطفه سادات هاشمیان سمت: طراح
  • سپیده شریعت مداری سمت: همکاری طراحی+ مدیر ارائه
  • صدف دانش پژوه سمت: همکار طراحی
  • هانیه عظیمی سمت: گرافیک+ ارائه
  • عرفان عسکری سمت: گرافیک+ ارائه
  • مهسا نوائی زاده سمت: گرافیک+ ارائه
  • شادی امیرکاوه سمت: گرافیک+ ارائه
  • مبینا قیدر سمت: گرافیک+ ارائه
  • مونا قیدر سمت: گرافیک+ ارائه
  • نگین شکری سمت: گرافیک+ ارائه
  • علیرضا اخواص سمت: گرافیک+ ارائه

هر خانه، یک نخل

پروژه از پیگیرى دو ایده در دو مقیاس خرد (خانه‌ها) و کلان (محله) و خرد ایده‌هایی در مقیاس میانى، شکل گرفته‌است. در مقیاس خرد، هر خانه مفتخر به داشتن ارزشمندترین عنصر گیاهى بوموسى، نخل خرما، است. گفته مى‌شود “نخل فراتر از یک درخت، شبیه آدمیزاد و واحد شمارش آن، نفر است. نخل، درختی جمع‌گراست و به‌تنهایی ثمری ندارد. نخلستان‌ها هرچه وسیع‌تر باشند، نخل‌ها ثمره بیش‌تر و با کیفیت‌تری می‌دهند. اهالی جنوب می‌دانند هرچه نخل به آدم‌ها نزدیک‌تر باشد، ثمرۀ بهتری دارد”. پس در این مجموعه هر خانه حتماً پا بر زمین و خاک دارد؛ بعضى خانه‌ها تماماً و بعضى، بخشى از آن، بر زمین مستقر شده‌اند و مجموعه داراى ١٢٢ خانه و ١٢٢ نخل درون حیاط همۀ خانه‌هاست. هیچ خانه‌ای بالاتر از دوطبقه نرفته؛ به‌طوری‌که با چشم‌پوشی کلی از طبقۀ‌سوم، بافت تاریخی یکدست و آرام نوار شمالی خلیج‌فارس را به یاد می‌آورد.

.

در مقیاس کلان، محله مفتخر به داشتن یک منظرگاه به سمت آب‌هاى نیلگون خلیج‌فارس، در ضلع شمالی و جلوخانی مشترک با شهر، در میانۀ ضلع غربی است؛ یک گذر سایه‌سار پیاده، امکان تردد کامل در سایه را بین دو فضای عمومی و مراکزی در محله، فراهم می‌کند. منظرگاه در سه‌لایه، شامل فضاهای تفریحی محله ازجمله فضاهاى بازی، ورزش، تجمع و مهم‌تر از همه عرصه‌اى رو به خلیج‌فارس، در سایه‌سار سقفى سبک از سوندبافى (میراث ناملموس هرمزگان) قرارگرفته و محملى براى تعاملات اجتماعى، رویدادهای محلی، تماشاى غروب و زندگى شبانه است. جلوخان نیز بسان یک حیاط شهری شامل فضاهای باز و سبز، مسجد، خرده فروشى‌ها، گیت و نگهبان ورودى است.

.

کلیت پروژه، محله‌ای پیاده‌مدار است که با یک معبر اصلی در میانه، به دو بخش شمالی جنوبى تقسیم‌شده. این معبر اصلی به‌همراه معبرهایی در شمال، شرق و جنوب، دسترسى به پارکینگ‌هاى نیمه‌جمعى در زیر برخى بلوک‌ها (جملگی در حاشیه خیابان‌ها) را فراهم مى‌کند. بدین‌ترتیب دو زیرمحله در شمال و دو زیرمحله در جنوب معبر اصلی شکل می‌گیرند که همچون اغلب بافت‌های تاریخی در هم‌تنیده و از حضور و عبور روزانه اتومبیل در امان‌اند. بافت‌ مبتنی‌بر کوچه‌هایی شرقى_غربى براى هدایت باد مطلوب و برقرارى کوران است. کوچه‌ها باریک یا پهن می‌شوند تا در جاهاى پهن‌تر امکان تشکیل فضاهاى جمعى برای تجمع زنان، کودکان و گعده‌های شبانۀ مردان را فراهم ‌کنند. فضاهای جمعى به‌واسطه استقرار سکوها، سوندبافى در سقف برخى قسمت‌ها و گل‌هاى کاغذى در مجاورت بدنه‌ها، تلطیف مى‌شوند. کوچه‌هاى شرقى_غربى در دل خود به‌صورت نامحسوس، امکان دسترسى‌های ضروری همچون آمبولانس و آتش‌نشانى را براى تک‌تک خانه‌ها فراهم می‌کنند.

.

در مقیاس میانه، افزون‌بر گشایش‌های کوچک، هریک از چهار زیرمحله، مرکزی با شکلى متناسب با عبور باد و سایه‌سارى از سوندبافى دارد و از منبع آب به‌عنوان نشانه و سقاخانه‌اى در پایین، مدد گرفته‌است. این مرکزها ازطریق گذر سایه‌سار پیاده، ضمن خواناکردن بافت، به‌هم و به جلوخان غربی و عرشه شمالی، مرتبط می‌شوند. شیوه طراحی گذر سایه‌سار، به نحوی است که در مراسم آیینی و مناسک محلی، قابلیت تطبیق (آذین‌بندی یا سیاه‌پوش شدن) دارد. درمقیاس خانه‌ها، برزمین بودن و داشتن یک نخل در آن سبب شده‌است تا فضاهای بسته اطراف و درارتباط با آن شکل‌گیرند. توجه‌به شیوه زندگی ساکنان اعم‌از زیستن در فضای نیم‌باز، وجود مهمان‌خانه مستقل، زیست چندنسلی، استفاده از وسایل گستردنی در نقاط مختلف و محدودکردن دید به فضاهای داخلی، منجربه شکل‌گیری فضاهایی شده که هم با شیوه زیست اهالی حاشیه خلیج‌فارس و هم با زندگی امروزین افرادی غیربومی تطبیق داشته‌باشد. همچنین توجه‌به شرایط اقلیمی، نه‌تنها فضاها را تک‌لایه کرده بلکه منجربه بهره‌گیری از بادگیر و مشبک برای کوران هوا و پنل‌های سایه‌انداز سوندبافی روی بازشوها ونیز امکان بهره‌گیری از کولرگازی (درشرایط خاص) برای ایجاد آسایش محیطی شده‌است. توجه‌به انعطاف‌پذیری (مانند امکان هوابندشدن فضاهای نیم‌باز) نیز فضای خانگی را برای زیست معاصر، مطلوب ساخته‌است.

تقدیر ویژه(کد ۲۲۵۸): معماران بلند آسمانه

• • محمد اسدالهی سمت : مدیر تیم طراحی- معمار مسئول
  • فروزان کریمی سمت : ارشد طراحی
  • زهرا حسنیان سمت : طراح
  • مهشید امامی سمت : طرح و ترسیم فنی
  • آذین میرانی سمت : طرح و ترسیم معماری
  • علی خانی سمت : ترسیم دیاگرام
  • طاهره شفیعی‌پور سمت : ترسیم دیاگرام

طراحی مجموعه مسکونی در جزیره ابوموسی با تمرکز بر تعامل با محیط طبیعی و پاسخگویی به شرایط اقلیمی منطقه انجام شده است. این پروژه شامل ۱۲۲ ساختمان سه ‌طبقه است که روی پیلوت‌هایی قرار دارند تا حداقل مداخله در زمین ایجاد شود و جریان هوای طبیعی در زیر ساختمان‌ها امکان‌پذیر گردد. الهام از خطوط منحنی طبیعت در طراحی فضاهای عمومی دیده می‌شود و ارتباط روانی بین بخش‌های مختلف سایت ایجاد می‌کند. با حرکت از فضاهای عمومی به سمت واحدهای مسکونی، این فرم‌ها به‌تدریج به اشکال مستطیلی و هندسی تبدیل می‌شوند تا ساخت و بهره‌وری فضا بهینه شود.

.

سازماندهی مجموعه به محله‌هایی تقسیم شده که هرکدام از یک نقطه مرکزی عمومی بهره‌مند هستند. این فضاها به‌عنوان مراکز تعامل اجتماعی عمل می‌کنند. ساختار مدولار ساختمان‌ها فرآیند ساخت را تسهیل و بهینه کرده است. فضاهای عمومی مانند مسجد طوری طراحی شده‌اند که نیازهای ساکنان و سایر شهروندان جزیره را برآورده سازند. جهت‌گیری مسجد مطابق قبله است و در عین حال با محیط طبیعی هماهنگی دارد.

.

فضاها به‌تدریج از بخش‌های عمومی به نیمه‌خصوصی و سپس خصوصی تبدیل می‌شوند. ساختمان‌های پیرامونی نیز قابلیت خدمات‌رسانی به جامعه گسترده‌تر جزیره را دارند. برای مثال، مسجد در حاشیه مجموعه، استفاده عمومی و ارتباطات اجتماعی را تسهیل می‌کند. ملاحظات ایمنی شامل مسیرهای خروج اضطراری و راهکارهای تخلیه سریع در مواقع بحران در نظر گرفته شده است.

.

بولوار پیرامونی عبور وسایل نقلیه را محدود کرده و از ورود آن‌ها به محله‌های مسکونی جلوگیری می‌کند تا محیطی آرام و ایمن برای ساکنان ایجاد شود. مسیرهای پیاده با توجه به توپوگرافی زمین طراحی شده‌اند و در سایه ساختمان‌ها و پوشش گیاهی قرار دارند تا حرکت در شرایط آب‌وهوای گرم و مرطوب جزیره راحت‌تر شود.

.

پایداری محیطی از اصول اساسی طراحی این پروژه است. سیستم تصفیه و بازیافت فاضلاب به‌گونه‌ای طراحی شده که آب خاکستری تصفیه‌شده برای آبیاری فضای سبز و مصارف دیگر مجدداً استفاده شود. همچنین، آب باران از طریق بام‌ها جمع‌آوری و برای نیازهای خاص ذخیره می‌شود. پنل‌های خورشیدی بر بام‌ها نصب شده‌اند تا بخشی از برق مجموعه را تأمین کنند و از انرژی تجدیدپذیر بهره بگیرند.

.

پوشش گیاهی مناسب با اقلیم منطقه در سایت گنجانده شده است. این پوشش علاوه بر ایجاد سایه و ارتقای کیفیت فضاهای باز، جهت حرکت بادهای گرم و مرطوب را کنترل کرده و شرایط آسایش محیطی را بهبود می‌بخشد.

.

ساختمان‌های مسکونی با هدف بهبود بهره‌وری انرژی و آسایش حرارتی طراحی شده‌اند. جانمایی آن‌ها به گونه‌ای است که از دریافت بیش از حد نور و گرمای خورشید در ساعات بعدازظهر جلوگیری شود و سایه طبیعی روی ساختمان‌های مجاور ایجاد گردد. برای کنترل تابش مستقیم و بهینه‌سازی تهویه طبیعی، لوورهای چوبی در اطراف ساختمان‌ها نصب شده‌اند. این لوورها ضمن کاهش شدت نور خورشید، تهویه متقاطع را تسهیل کرده و نیاز به سرمایش فعال را کاهش می‌دهند.

.

مراکز محله‌ای نیز با در نظر گرفتن سایه کافی طراحی شده‌اند و فضایی مناسب برای تعامل اجتماعی فراهم می‌کنند. تمرکز بر استراتژی‌های سرمایش غیرفعال، مصرف انرژی را کاهش داده و محیطی مناسب با اقلیم منطقه ایجاد می‌کند.

.

فضاهای داخلی واحدهای مسکونی با تأکید بر کارایی، راحتی و ارتباط با محیط طبیعی طراحی شده‌اند. استفاده از مصالح محلی مانند خاک سرخ و چوب باعث شده است تا ضمن هماهنگی با بستر طبیعی، مقاومت بهتری در برابر شرایط اقلیمی منطقه داشته باشد. خاک سرخ جزیره در نمای خارجی ساختمان‌ها به‌کار رفته و علاوه بر ایجاد پیوند بصری با طبیعت، عملکرد حرارتی مطلوبی دارد.

.

در فضای داخلی نیز ترکیب خاک سرخ و چوب بومی فضایی گرم و متناسب با شرایط اقلیمی ایجاد کرده است. این مصالح نه‌تنها تأثیرات زیست‌محیطی را کاهش می‌دهند، بلکه ارتباطی عمیق میان معماری و بستر طبیعی برقرار کرده و سازگاری ساختمان‌ها با شرایط اقلیمی منطقه را افزایش داده‌اند.

تقدیر ویژه(کد ۲۳۰۰): امیرحسین سعیدی مجد